Toe ek in 2006 as professor in Teologie aan die Universiteit van Pretoria afgetree het, het Skuilkrans my genooi om ’n deeltydse lid van hul predikantespan te word.  Dit is ’n heerlike geleentheid, want “aftree” beteken nie “mors-aftree” nie.  My verantwoordelikhede het veral met senior lidmate te doen - eredienste by die Palms Renaissance Aftreeoord, Bybelstudie op Donderdagoggende, hospitaalbesoeke en af en toe ’n preekbeurt in Skuilkranskerk.  Ek is getroud met Linda en saam het ons ’n handvol getroude kinders en ’n respektabele klompie kleinkinders - in ons eie land, asook in Nieu-Seeland en Engeland.  My stokperdjies is tuinmaak en om musiek te versamel.  Een van die groot geheime van my lewe is dat ek as student hard probeer het om ’n klarinetspeler te word - sonder veel sukses.  ’n Simpatieke kunstenaar het my getroos:  “Onthou maar, Piet - in die musiekwêreld is daar twee groepe nodig en altwee is ewe belangrik:  dié wat mooi musiek maak en dié wat na mooi musiek luister.”

Ek het op Brits grootgeword. My ouers wat albei by Brits Hoërskool onderwysers was, het vir my en my broer Gustaf na Hoër Volskool in Heidelberg gestuur waar ons albei gematirkuleer het. Na matriek was ek vir ‘n jaar in die Leërgimnasium op Voortrekkerhoogte, wat ek baie geniet het. In Januarie 1975 is ek as predikant bevestig in Umtali, Rhodesië. Daarna was ek ook predikant in Boksburg-Oos, Villieria en my laaste gemeente was Skuilkrans. In 2015 behaal ek die MTh graad in Bybelse Spiritualiteit aan die Universiteit van die Vrystaat.